vrijdag 13 augustus 2010

Een vorkje meeprikken



Als er iets is wat jonge lepelaars goed kunnen dan is het zeuren. Zeuren om eten bij de oudervogel die er lang niet altijd zin in heeft om zijn vers gevangen maal af te staan aan dat zeurende jong. Hele stukken loopt de oudervogel gevolgd door het jong door het water heen in de hoop dat ze het jong kan afschudden.



Helaas is er voor de oudervogel vaak geen ontkomen aan en na heel lang aandringen geeft die zich meestal toch gewonnen en opent de snavel zodat het jong het voer uit de krop van de oudervogel kan lepelen.



Een oplettende reiger die daar ook aan het vissen was heeft het geheel eens aangezien en ziet dat er bij die lepelaar wat te halen valt. Ook hij besluit het er maar eens op te wagen en zodra het jong gevoerd word duikt de reiger op de twee lepelaars en hoopt zo ook wat eten mee te krijgen. Natuurlijk zonder resultaat want zodra de reiger land begint het hele circus weer te rennen en zijn we weer terug bij af. De reiger herhaalt dit nog een paar keer maar kom na een paar mislukte pogingen achter dat het misschien toch minder energie kost om zelf maar te gaan vissen en besluit de aanvallen te staken.



Op dat idee was het lepelaarjong nog niet gekomen en deze zet zijn bedelactie dan ook vrolijk verder tot zichtbare ergernis van de oudervogel.

1 opmerking:

  1. dit is even prachtig om te zien. Een mooi gebied waar ze zitten. En dat de reiger even op visite komt maakt het helemaal compleet. Een fijn verhaal erbij om te lezen..
    Groetjes Von

    BeantwoordenVerwijderen