Luister maar naar je ouders

Al een aantal jaar ben ik lid van de natuurfotografenvereniging Apeldoorn (VNF-A). Een club met zo’n 120 leden die elke maand bij elkaar komen om met elkaar hun gemaakte natuurfoto’s te delen. Een mooie club waar een ieder zijn eigen specialiteit heeft en dat maakt het ook een veelzijdige club. Ieder jaar wordt er ook een clubwedstrijd gehouden . Er zijn vijf categorieën; zoogdieren, landschap, macro, vogels en een thema. Het thema van dit jaar was tegenlicht. Iedere fotograaf mag per categorie maximaal 2 foto’s insturen met een maximum van vijf foto’s totaal.

Dit jaar heb ik heel wat tegenlichtfoto’s gemaakt en het leek mij dus wel de moeite om daar 2 inzendingen aan te wagen. De eerste stond al vast, dat werd een foto van een reebok die ik deze zomer in Hilversum had gemaakt. Omdat ik deze zomer ook in Noorwegen veel tegenlichtopnames heb gemaakt van zeearenden leek het me ook wel leuk om daarvan wat in te sturen. Maar ik had een luxeprobleem, welke?? Mijn voorkeur ging uit naar drie foto’s maar het kan er maar eentje worden. Ik had hier en daar als eens rondgevraagd bij mensen wat hun voorkeur was maar ik bleef twijfelen. Bij de één was de houding weer mooier en bij de ander zat er meer water in dat mooi opspatte enz. enz. Tot een paar uur voor de wedstrijd wist ik eigenlijk nog steeds niet welke foto ik moest kiezen. Ik had met mijn ouders afgesproken dat ik die avond bij hun zou komen eten en natuurlijk kwam ook dat onderwerp ter sprake. Ik liet mijn vader de foto’s zien en die had direct een voorkeur voor een bepaalde foto. Nog een mening erbij maar toch was ik er niet helemaal van overtuigd.

Gauw nog even naar huis om de foto’s voor de wedstrijd op een usb-stick te zetten en toen moest ik de knoop doorhakken. Toch maar gekozen voor de foto die mijn vader aanwees maar zelf was ik er toch niet helemaal zeker van maar ja, je moet wat kiezen!

Na een avond foto’s kijken en beoordelen kwam dan uiteindelijk de uitslag. In het thema tegenlicht won ik de tweede prijs met de foto van de reebok in tegenlicht. Maar toen kwam de nummer 1, en je raad het al. De arend!!! Jawel, de zeearend waar ik zelf niet helemaal zeker van was maar dankzij de woorden van mijn vader toch had ingestuurd! Bedankt Pa!!